|
| Your personal background. |
|---|
I was born in Hungary, before the fall of the Iron Curtain. While I was still young, my family fled - amid machine gun fire - from the totalitarian atheism of communist Soviet socialism (USSR) -- not to be confused, hopefully, with the USSA, United States of Socialist America.
We lived for several months in a refugee camp near Vienna Austria. As my Dad had a masters in Mechanical Engineering, he got a job offer (a sponsor) relatively quickly.
I worked for NASA at Cape Canaveral, before going back to graduate school.
I have a PhD in Industrial and Systems Engineering from the Georgia Institute of Technology. I am also a registered Professional Engineer (P.E.).
Enough about me.
----------------------------------------
In the beginning, when God created the heavens and the earth,
the earth was a formless wasteland, and darkness covered the abyss, while a mighty wind swept over the waters. Then God said, "Let there be light," and [BANG!] there was light.
God saw how good the light was.
Then God said, "Let the water under the sky be gathered into a single basin, so that the dry land may appear." God saw how good it was.
Then God said, "Let the earth bring forth vegetation..." And so it happened: the earth brought forth every kind of plant that bears seed and every kind of fruit tree on earth that bears fruit with its seed in it. God saw how good it was.
Then God said, "Let the water teem with an abundance of living creatures, and on the earth let birds fly beneath the dome of the sky." God saw how good it was, and God blessed them, saying, "Be fertile, multiply, and fill the water of the seas; and let the birds multiply on the earth."
Then God said, "Let the earth bring forth all kinds of living creatures: cattle, creeping things, and wild animals of all kinds." And so it happened. God saw how good it was.
Then God said: "Let us make man in our image, after our likeness. Let them have dominion over the fish of the sea, the birds of the air, and all the creatures that crawl on the ground."
God created man in his image;
in the divine image he created him;
male and female he created them.
God blessed them, saying: "Be fertile and multiply; fill the earth and subdue it. Have dominion over the fish of the sea, the birds of the air, and all the living things that move on the earth."
God looked at everything he had made, and he found it very good.
I will sing to the LORD, for he is gloriously triumphant;
horse and chariot he has cast into the sea.
My strength and my courage is the LORD,
and he has been my savior.
He is my God, I praise him;
the God of my father, I extol him.
Your right hand, O LORD, magnificent in power,
your right hand, O LORD, has shattered the enemy.
The enemy boasted, "I will pursue and overtake them;
I will divide the spoils and have my fill of them;
I will draw my sword; my hand shall despoil them!"
When your wind blew, the sea covered them;
like lead they sank in the mighty waters.
Who is like to you among the gods, O LORD?
Who is like to you, magnificent in holiness?
In your mercy you led the people you redeemed;
in your strength you guided them to your holy dwelling.
The nations heard and quaked;
terror and dread fell upon them.
By the might of your arm they were frozen like stone,
while your people, O LORD, passed over,
while the people you had made your own passed over.
And you brought them in and planted them on the mountain of
your inheritance--
the place where you made your seat, O LORD,
the sanctuary, O LORD, which your hands established.
The LORD shall reign forever and ever.
Sing to the LORD, for he is gloriously triumphant;
horse and chariot he has cast into the sea.
"I, the LORD, am your God,
You shall not have other gods besides me.
"You shall not take the name of the LORD, your God, in vain.
"Remember to keep holy the sabbath day.
"Honor your father and your mother, that you may have a long life .
"You shall not kill.
"You shall not commit adultery.
"You shall not steal.
"You shall not bear false witness against your neighbor.
"You shall not covet your neighbor's house.
You shall not covet your neighbor's wife ."
Woe to the city, rebellious and polluted, to the tyrannical city!
She hears no voice, accepts no correction;
In the LORD she has not trusted, to her God she has not drawn near.
Her princes in her midst are roaring lions;
Her judges are wolves of the night that have had no bones to gnaw by morning.
The hand of the LORD came upon me, and he led me out in the spirit of the LORD and set me in the center of the plain, which was now filled with bones. He made me walk among them in every direction so that I saw how many they were on the surface of the plain. How dry they were!
He asked me: Son of man, can these bones come to life? "Lord GOD," I answered, "you alone know that." Then he said to me: Prophesy over these bones, and say to them: Dry bones, hear the word of the LORD!
Thus says the Lord GOD to these bones: See! I will bring spirit into you, that you may come to life. I will put sinews upon you, make flesh grow over you, cover you with skin, and put spirit in you so that you may come to life and know that I am the LORD.
I prophesied as I had been told, and even as I was prophesying I heard a noise; it was a rattling as the bones came together, bone joining bone. I saw the sinews and the flesh come upon them, and the skin cover them, but there was no spirit in them.
Then He said to me: Prophesy to the Spirit, prophesy, son of man, and say to the Spirit: Thus says the Lord GOD: From the four winds come, O spirit, and breathe into these slain that they may come to life.
I prophesied as he told me, and the spirit came into them; they came alive and stood upright, a vast army.
Thus says the Lord GOD: O my people, I will open your graves and have you rise from them, and bring you back to the land of Israel.
Then you shall know that I am the LORD, when I open your graves and have you rise from them, O my people!
I will put my spirit in you that you may live, and I will settle you upon your land; thus you shall know that I am the LORD. I have promised, and I will do it, says the LORD.
The people who walked in darkness
have seen a great light;
Upon those who dwelt in the land of gloom
a light has shone.
For the yoke that burdened them,
the pole on their shoulder,
And the rod of their taskmaster
you have smashed, as on the day of Midian.
For a child is born to us, a son is given us;
upon his shoulder dominion rests.
They name him Wonder-Counselor, God-Hero,
Father-Forever, Prince of Peace.
His dominion is vast
and forever peaceful,
From David's throne, and over his kingdom,
which he confirms and sustains
By judgment and justice,
both now and forever.
The zeal of the LORD of hosts will do this!
Therefore the Lord himself will give you this sign: the virgin shall be with child, and bear a son, and shall name him Immanuel.
I think, therefor I think I am.
But, my thinking is not the origin of my being, it is not the source of my existence...
Neither does my thinking prove my existence to you, it only proves it to me, in my thoughts.
Yet, mysteriously -- BANG -- we are!
God is Love -- Jesus Proves it !
=========================
Dzieje Apostolskie
1 Pierwszą księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus zaczął czynić i czego nauczać;
2 Aż do dnia, w którym został wzięty w górę po tym, jak przez Ducha Świętego udzielił poleceń apostołom, których wybrał.
3 Im też po swojej męce objawił się jako żywy w wielu niewątpliwych dowodach, przez czterdzieści dni ukazując się im i mówiąc o królestwie Bożym.
4 A gdy byli zebrani razem, nakazał im: Nie odchodźcie z Jerozolimy, ale oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie.
5 Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym.
6 Tak więc zebrani pytali go: Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraelowi?
7 Lecz on im odpowiedział: Nie do was należy znać czasy i chwile, które Ojciec ustanowił swoją władzą.
8 Ale przyjmiecie moc Ducha Świętego, który zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi.
9 Kiedy to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę i obłok zabrał go sprzed ich oczu.
10 A gdy się wpatrywali w niebo, jak wstępował, oto stanęli przy nich dwaj mężowie w białych szatach;
11 I powiedzieli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie, wpatrując się w niebo? Ten Jezus, który został od was wzięty w górę do nieba, przyjdzie tak samo, jak go widzieliście wstępującego do nieba.
2 A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, wszyscy byli jednomyślnie na tym samym miejscu.
2 Nagle powstał odgłos z nieba, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i wypełnił cały dom, w którym siedzieli.
3 Ukazały się im rozdzielone języki jakby z ognia, które spoczęły na każdym z nich.
4 I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
5 A przebywali w Jerozolimie Żydzi, mężczyźni pobożni, ze wszystkich narodów pod niebem.
6 A kiedy powstał ten szum, zeszło się mnóstwo ludzi i zdumieli się, bo każdy z nich słyszał ich mówiących w jego własnym języku.
7 I pytali się nawzajem zdziwieni i pełni zdumienia: Czy ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami?
8 Jak to jest, że każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty?
9 Partowie, Medowie, Elamici i ci, którzy mieszkają w Mezopotamii, Judei, Kapadocji, w Poncie i Azji;
10 We Frygii, w Pamfilii, Egipcie i w częściach Libii, które leżą obok Cyreny, a także przybysze z Rzymu, zarówno Żydzi, jak i prozelici;
11 Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże.
12 I zdumiewali się wszyscy, i dziwili, mówiąc jeden do drugiego: Co to ma znaczyć?
13 Lecz inni naśmiewali się i mówili: Upili się młodym winem.
14 Wtedy stanął Piotr z jedenastoma, podniósł swój głos i przemówił do nich: Mężowie z Judei i wszyscy, którzy mieszkacie w Jerozolimie, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie moich słów.
15 Oni bowiem nie są pijani, jak sądzicie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia.
16 Ale to jest to, co zostało przepowiedziane przez proroka Joela:
17 I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny.
18 Nawet na moje sługi i służebnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować.
19 I ukażę cuda na niebie w górze i znaki na ziemi na dole, krew, ogień i kłęby dymu.
20 Słońce zamieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie ten dzień Pański, wielki i okazały.
21 I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony.
22 Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezusa z Nazaretu, męża potwierdzonego przez Boga wśród was mocami, cudami i znakami, których Bóg dokonał przez niego wśród was, o czym sami wiecie;
23 Wydanego zgodnie z powziętym postanowieniem Boga oraz tym, co przedtem wiedział, wzięliście i rękami bezbożników ukrzyżowaliście i zabiliście.
24 Jego to Bóg wskrzesił, uwolniwszy od boleści śmierci, bo było niemożliwe, aby ta mogła go zatrzymać.
25 Dawid bowiem mówi o nim: Patrzyłem na Pana zawsze przed moim obliczem, bo jest po mojej prawicy, żebym się nie zachwiał.
26 Dlatego rozweseliło się moje serce i rozradował się mój język, a także moje ciało będzie spoczywać w nadziei.
27 Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle i nie dasz swojemu Świętemu doznać zniszczenia.
28 Dałeś mi poznać drogi życia, a twoje oblicze napełni mnie radością.
29 Mężowie bracia, mogę swobodnie mówić do was o patriarsze Dawidzie, że umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy.
30 Będąc więc prorokiem i wiedząc, że Bóg zaręczył mu przysięgą, iż z owocu jego bioder, według ciała, wzbudzi Chrystusa i posadzi na jego tronie;
31 Przepowiadał to, i mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że jego dusza nie pozostanie w piekle, a jego ciało nie dozna zniszczenia.
32 Tego to Jezusa wskrzesił Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.
33 Będąc więc wywyższony prawicą Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie.
34 Dawid bowiem nie wstąpił do nieba, a jednak sam mówi: Powiedział Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy;
35 Aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy.
36 Niech więc cały dom Izraela wie z pewnością, że tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście, Bóg uczynił i Panem, i Chrystusem.
37 A słysząc to, przerazili się do głębi serca i zapytali Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy robić, mężowie bracia?
38 Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
39 Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.
40 W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał ich: Ratujcie się od tego przewrotnego pokolenia.
41 Ci więc, którzy chętnie przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się tego dnia około trzech tysięcy dusz.
3 Piotr i Jan weszli razem do świątyni w godzinie modlitwy, o dziewiątej.
2 A wnoszono właśnie pewnego mężczyznę, chromego od urodzenia, którego każdego dnia sadzano u bramy świątyni, zwanej Piękną, żeby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę.
3 Gdy zobaczył Piotra i Jana, jak mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę.
4 A Piotr, przypatrując mu się wraz z Janem, powiedział: Spójrz na nas.
5 On więc spojrzał na nich uważnie, spodziewając się, że coś od nich otrzyma.
6 Wtedy Piotr powiedział: Nie mam srebra ani złota, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, wstań i chodź!
7 A ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. I natychmiast wzmocniły się jego nogi i kostki.
8 A on zerwał się, wstał i chodził. Wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i chwaląc Boga.
9 A wszyscy ludzie widzieli go chodzącego i chwalącego Boga.
10 I rozpoznali w nim tego człowieka, który dla jałmużny siadał przy Pięknej Bramie świątyni, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt nad tym, co mu się przydarzyło.
11 A gdy ten chromy, który został uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana, wszyscy ludzie zdumieni zbiegli się do nich w przedsionku, który zwano Salomonowym.
12 Kiedy Piotr to zobaczył, przemówił do ludzi: Mężowie izraelscy, dlaczego się temu dziwicie i dlaczego się nam tak uważnie przypatrujecie, jakbyśmy własną mocą albo pobożnością sprawili, że on chodzi?
13 Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg naszych ojców, uwielbił Jezusa, swego Syna, którego wy wydaliście i wyparliście się przed Piłatem, gdy postanowił go uwolnić.
14 A wy wyparliście się Świętego i Sprawiedliwego i prosiliście o uwolnienie wam mordercy.
15 I zabiliście Dawcę życia, którego Bóg wskrzesił z martwych, czego my jesteśmy świadkami.
16 A przez wiarę w jego imię, temu, którego widzicie i znacie, imię to przywróciło siły. To wiara, która jest przez niego, dała mu pełne zdrowie na oczach was wszystkich.
17 Ale teraz, bracia, wiem, że uczyniliście to z nieświadomości, tak jak wasi przełożeni.
18 Lecz Bóg w ten sposób wypełnił to, co przepowiedział przez usta wszystkich swoich proroków, że jego Chrystus będzie cierpiał.
19 Dlatego pokutujcie i nawróćcie się, aby wasze grzechy były zgładzone, gdy nadejdą od obecności Pana czasy ochłody;
20 I pośle tego, który był wam głoszony, Jezusa Chrystusa;
21 Którego niebo musi przyjąć aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, jak Bóg od wieków przepowiadał przez usta wszystkich swoich świętych proroków.
22 Mojżesz bowiem powiedział do ojców: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci. Jego będziecie słuchać we wszystkim, co wam powie.
23 I stanie się, że każda dusza, która nie będzie słuchać tego proroka, będzie wytracona spośród ludu.
24 Przepowiadali te dni także wszyscy prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i inni po nim.
25 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z naszymi ojcami, mówiąc do Abrahama: W twoim potomstwie będą błogosławione wszystkie narody ziemi.
26 Wzbudziwszy swego Syna, Jezusa, Bóg najpierw posłał go do was, aby wam błogosławił w odwracaniu się każdego z was od swoich nieprawości.
4 A gdy mówili to do ludzi, nadeszli kapłani, dowódca straży świątynnej i saduceusze;
2 Oburzeni, że nauczają ludzi i głoszą w Jezusie powstanie z martwych.
3 Schwytali ich i wtrącili do więzienia aż do następnego dnia, bo był już wieczór.
4 A wielu z tych, którzy słyszeli słowo, uwierzyło. A mężczyzn było w liczbie około pięciu tysięcy.
5 Nazajutrz zebrali się w Jerozolimie ich przełożeni, starsi i uczeni w Piśmie;
6 I Annasz, najwyższy kapłan, i Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu najwyższych kapłanów.
7 Postawili ich na środku i pytali: Jaką mocą albo w czyim imieniu to uczyniliście?
8 Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi Izraela;
9 Jeśli my dziś mamy być przesłuchiwani z powodu dobrodziejstwa wyświadczonego choremu człowiekowi, dzięki czemu został on uzdrowiony;
10 Niech wam wszystkim i całemu ludowi Izraela będzie wiadomo, że w imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych, przez niego on stoi przed wami zdrowy.
11 On jest tym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, który stał się kamieniem węgielnym.
12 I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
13 Gdy zobaczyli odwagę Piotra i Jana i zrozumieli, że są ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznali również, że byli z Jezusem.
14 Widząc też, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie mogli nic przeciwko temu powiedzieć.
15 Rozkazali im więc opuścić Radę i naradzali się między sobą.
16 Mówili: Co zrobimy z tymi ludźmi? Bo to, że dokonali oczywistego cudu, wiadomo wszystkim mieszkańcom Jerozolimy i nie możemy temu zaprzeczyć.
17 Lecz żeby się to bardziej nie rozchodziło wśród ludzi, zabrońmy im pod groźbą mówić do kogokolwiek w to imię.
18 A przywoławszy ich, nakazali, aby w ogóle nie mówili ani nie nauczali w imię Jezusa.
19 Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli im: Rozsądźcie, czy to sprawiedliwe w oczach Boga bardziej was słuchać niż Boga.
20 My bowiem nie możemy nie mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy.
12 A przez ręce apostołów działo się wiele znaków i cudów wśród ludu. (I byli wszyscy jednomyślnie w przedsionku Salomona.
13 I z pozostałych nikt nie śmiał się do nich przyłączyć, ale ludzie bardzo ich wychwalali.
14 Przybywało też Panu mnóstwo wierzących, mężczyzn i kobiet).
15 Tak, że nawet na ulice wynoszono chorych i kładziono ich na noszach i posłaniach, aby przynajmniej cień przechodzącego Piotra padł na niektórych z nich.
16 Schodziło się też z okolicznych miast do Jerozolimy mnóstwo ludzi, przynosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy zostali uzdrowieni.
17 Wtedy najwyższy kapłan i wszyscy, którzy z nim byli, należący do stronnictwa saduceuszy, pełni zazdrości, powstali;
18 I schwytali apostołów, których wtrącili do publicznego więzienia.
19 Lecz anioł Pana w nocy otworzył drzwi więzienia i wyprowadziwszy ich, powiedział:
20 Idźcie i wystąpiwszy, mówcie do ludzi w świątyni wszystkie słowa tego życia.
21 Kiedy to usłyszeli, weszli o świcie do świątyni i nauczali. Tymczasem najwyższy kapłan i ci, którzy z nim byli, przyszli, zwołali Radę oraz wszystkich starszych spośród synów Izraela i posłali do więzienia, aby ich przyprowadzono.
22 Lecz gdy słudzy przyszli i nie znaleźli ich w więzieniu, wrócili i oznajmili:
23 Wprawdzie zastaliśmy więzienie starannie zamknięte, a strażników stojących na zewnątrz, przed drzwiami, po otwarciu jednak nie znaleźliśmy w nim nikogo.
24 A gdy najwyższy kapłan i dowódca straży świątynnej oraz naczelni kapłani usłyszeli te słowa, zastanawiali się, co z tego będzie.
25 Wówczas nadszedł ktoś i oznajmił im: Ludzie, których wtrąciliście do więzienia, stoją w świątyni i nauczają lud.
26 Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich bez użycia siły. Bali się bowiem ludu, żeby ich nie ukamienowali.
27 Gdy ich przyprowadzili, postawili ich przed Radą. I zapytał ich najwyższy kapłan:
28 Czy nie zakazaliśmy wam surowo, żebyście w tym imieniu nie nauczali? A oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie na nas ściągnąć krew tego człowieka.
29 Wtedy Piotr i apostołowie odpowiedzieli: Bardziej trzeba słuchać Boga niż ludzi.
30 Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego wy zabiliście, zawiesiwszy na drzewie.
31 Tego Bóg wywyższył swoją prawicą, aby był władcą i zbawicielem, aby ludowi Izraela dać pokutę i przebaczenie grzechów.
32 A my jesteśmy jego świadkami w tym, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy są mu posłuszni.
33 A oni, słysząc to, wpadli w gniew i naradzali się nad tym, jakby ich zabić.
34 Wtedy pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, nauczyciel prawa, szanowany przez wszystkich ludzi, powstał na Radzie i nakazał, aby na chwilę wyprowadzono apostołów;
35 I powiedział do nich: Mężowie izraelscy, zastanówcie się dobrze, co zamierzacie zrobić z tymi ludźmi.
36 Niedawno bowiem wystąpił Teudas, podając się za nie byle kogo, do którego przyłączyło się około czterystu ludzi. Zabito go, a wszyscy jego zwolennicy rozproszyli się i ślad po nich zaginął.
37 Po nim w dniach spisu wystąpił Judasz Galilejczyk i pociągnął za sobą wielu ludzi. Lecz i on zginął, a wszyscy jego zwolennicy rozproszyli się.
38 Dlatego teraz mówię wam: Odstąpcie od tych ludzi i zostawcie ich. Jeśli bowiem ten zamysł czy ta sprawa pochodzi od ludzi, obróci się wniwecz;
39 Ale jeśli pochodzi od Boga, nie będziecie mogli tego zniszczyć, aby się czasem nie okazało, że walczycie z Bogiem. |
| Your opinions about SiDock@home |
|---|
During those days Mary set out and traveled to the hill country in haste to a town of Judah, where she entered the house of Zechariah and greeted her relative Elizabeth, of the house of Aaron.
When Elizabeth heard Mary's greeting, the infant leaped in her womb, and Elizabeth, filled with the holy Spirit, cried out in a loud voice and said,
"Most blessed are you among women, and blessed is the fruit of your womb.
And how does this happen to me, that the mother of my Lord should come to me?
For at the moment the sound of your greeting reached my ears, the infant in my womb leaped for joy. "
And Mary said:
"My soul proclaims the greatness of the Lord; my spirit rejoices in God my savior.
For He has looked upon His handmaid's lowliness; behold, from now on will all ages call me blessed.
The Mighty One has done great things for me, and holy is his name.
His mercy is from age to age to those who fear him.
The hungry he has filled with good things; the rich he has sent away empty.
Then Zechariah, filled with the holy Spirit, prophesied, saying:
"Blessed be the Lord, the God of Israel,
for he has visited and brought redemption to his people.
He has raised up a horn for our salvation
within the house of David his servant
Joseph went up from Galilee from the town of Nazareth to Judea, to the city of David that is called Bethlehem, because he was of the house and family of David, to be enrolled with Mary, his betrothed, who was with child.
While they were there, the time came for her to have her child, and she gave birth to her firstborn son. She wrapped him in swaddling clothes and laid him in a manger, because there was no room for them in the inn.
Now there were shepherds in that region living in the fields and keeping the night watch over their flock.
The angel of the Lord appeared to them and the glory of the Lord shone around them, and they were struck with great fear.
The angel said to them, "Do not be afraid; for behold, I proclaim to you good news of great joy that will be for all the people.
For today in the city of David a savior has been born for you who is Messiah and Lord.
And this will be a sign for you: you will find an infant wrapped in swaddling clothes and lying in a manger."
And suddenly there was a multitude of the heavenly host with the angel, praising God and saying:
"Glory to God in the highest
and on earth peace to those on whom his favor rests."
When the angels went away from them to heaven, the shepherds said to one another, "Let us go, then, to Bethlehem to see this thing that has taken place, which the Lord has made known to us."
So they went in haste and found Mary and Joseph, and the infant lying in the manger.
When they saw this, they made known the message that had been told them about this child.
All who heard it were amazed by what had been told them by the shepherds.
And Mary kept all these things, reflecting on them in her heart.
Then the shepherds returned, glorifying and praising God for all they had heard and seen, just as it had been told to them.
When eight days were completed for his circumcision, he was named Jesus, the name given him by the angel before he was conceived in the womb.
When the days were completed for their purification according to the law of Moses, they took him up to Jerusalem to present him to the Lord, just as it is written in the law of the Lord, "Every male that opens the womb shall be consecrated to the Lord," .
Now there was a man in Jerusalem whose name was Simeon. This man was righteous and devout, awaiting the consolation of Israel, and the holy Spirit was upon him.
It had been revealed to him by the holy Spirit that he should not see death before he had seen the Messiah of the Lord.
He came in the Spirit into the temple; and when the parents brought in the child Jesus to perform the custom of the law in regard to him,
he took him into his arms and blessed God, saying:
"Now, Master, you may let your servant go
in peace, according to your word,
for my eyes have seen your salvation,
which you prepared in sight of all the peoples,
a light for revelation to the Gentiles,
and glory for your people Israel."
And Jesus came down with them. A great crowd of his disciples and a large number of the people from all Judea and Jerusalem and the coastal region of Tyre and Sidon came to hear him and to be healed of their diseases; and even those who were tormented by unclean spirits were cured.
And raising his eyes toward his disciples he said:
"Blessed are you who are poor, for the kingdom of God is yours.
Blessed are you who are now hungry, for you will be satisfied.
Blessed are you who are now weeping, for you will laugh.
Blessed are you when people hate you, and when they exclude and insult you,
and denounce your name as evil on account of the Son of Man.
Rejoice and leap for joy on that day! Behold, your reward
will be great in heaven. For their ancestors treated the
prophets in the same way.
But woe to you who are rich, for you have received your consolation.
But woe to you who are filled now, for you will be hungry.
Woe to you who laugh now, for you will grieve and weep.
Woe to you when all speak well of you,
for their ancestors treated the false
prophets in this way.
"But to you who hear I say, love your enemies, do good to those who hate you,
bless those who curse you, pray for those who mistreat you.
To the person who strikes you on one cheek, offer the other one as well, and from the person who takes your cloak, do not withhold even your tunic.
Give to everyone who asks of you, and from the one who takes what is yours do not demand it back.
Do to others as you would have them do to you.
For if you love those who love you, what credit is that to you? Even sinners love those who love them.
And if you do good to those who do good to you, what credit is that to you? Even sinners do the same.
But rather, love your enemies and do good to them, and lend expecting nothing back; then your reward will be great and you will be children of the Most High, for he himself is kind to the ungrateful and the wicked.
Be merciful, just as (also) your Father is merciful.
Jesus Questioned by Pilate.
Now Jesus stood before the governor, and he questioned him, "Are you the king of the Jews?" Jesus said, "You say so." And when he was accused by the chief priests and elders, he made no answer. Then Pilate said to him, "Do you not hear how many things they are testifying against you?" But he did not answer him one word, so that the governor was greatly amazed.
Now on the occasion of the feast the governor was accustomed to release to the crowd one prisoner whom they wished. And at that time they had a notorious prisoner called (Jesus) Barabbas. So when they had assembled, Pilate said to them, "Which one do you want me to release to you, (Jesus) Barabbas, or Jesus called Messiah?" For he knew that it was out of envy that they had handed him over.
While he was still seated on the bench, his wife sent him a message, "Have nothing to do with that righteous man. I suffered much in a dream today because of him." The chief priests and the elders persuaded the crowds to ask for Barabbas but to destroy Jesus. The governor said to them in reply, "Which of the two do you want me to release to you?" They answered, "Barabbas!" Pilate said to them, "Then what shall I do with Jesus called Messiah?" They all said, "Let him be crucified!" But he said, "Why? What evil has he done?" They only shouted the louder, "Let him be crucified!"
When Pilate saw that he was not succeeding at all, but that a riot was breaking out instead, he took water and washed his hands in the sight of the crowd, saying, "I am innocent of this man's blood. Look to it yourselves." And the whole people said in reply, "His blood be upon us and upon our children." Then he released Barabbas to them, but after he had Jesus scourged, he handed him over to be crucified.
And when they came to a place called Golgotha (which means Place of the Skull), they gave Jesus wine to drink mixed with gall. But when he had tasted it, he refused to drink. After they had crucified him, they divided his garments by casting lots; then they sat down and kept watch over him there.
And they placed over his head the written charge against him: This is Jesus, the King of the Jews.
Two revolutionaries were crucified with him, one on his right and the other on his left. Those passing by reviled him, shaking their heads and saying, "You who would destroy the temple and rebuild it in three days, save yourself, if you are the Son of God, (and) come down from the cross!"
From noon onward, darkness came over the whole land until three in the afternoon. And about three o'clock Jesus cried out in a loud voice, "Eli, Eli, lema sabachthani?" which means, "My God, my God, why have you forsaken me?" Some of the bystanders who heard it said, "This one is calling for Elijah." Immediately one of them ran to get a sponge; he soaked it in wine, and putting it on a reed, gave it to him to drink. But the rest said, "Wait, let us see if Elijah comes to save him." But Jesus cried out again in a loud voice, and gave up his spirit.
And behold, the veil of the sanctuary was torn in two from top to bottom. The earth quaked, rocks were split, tombs were opened, and the bodies of many saints who had fallen asleep were raised. And coming forth from their tombs after his resurrection, they entered the holy city and appeared to many.
The centurion and the men with him who were keeping watch over Jesus feared greatly when they saw the earthquake and all that was happening, and they said, "Truly, this was the Son of God!" There were many women there, looking on from a distance, who had followed Jesus from Galilee, ministering to him. Among them were Mary Magdalene and Mary the mother of James and Joseph, and the mother of the sons of Zebedee.
When it was evening, there came a rich man from Arimathea named Joseph, who was himself a disciple of Jesus. He went to Pilate and asked for the body of Jesus; then Pilate ordered it to be handed over. Taking the body, Joseph wrapped it (in) clean linen and laid it in his new tomb that he had hewn in the rock. Then he rolled a huge stone across the entrance to the tomb and departed. But Mary Magdalene and the other Mary remained sitting there, facing the tomb.
The next day, the one following the day of preparation, the chief priests and the Pharisees gathered before Pilate and said, "Sir, we remember that this impostor while still alive said, 'After three days I will be raised up.' Give orders, then, that the grave be secured until the third day, lest his disciples come and steal him and say to the people, 'He has been raised from the dead.' This last imposture would be worse than the first." Pilate said to them, "The guard is yours; go secure it as best you can." So they went and secured the tomb by fixing a seal to the stone and setting the guard.
After the sabbath, as the first day of the week was dawning, Mary Magdalene and the other Mary came to see the tomb. And behold, there was a great earthquake; for an angel of the Lord descended from heaven, approached, rolled back the stone, and sat upon it. His appearance was like lightning and his clothing was white as snow. The guards were shaken with fear of him and became like dead men.
Then the angel said to the women in reply, "Do not be afraid! I know that you are seeking Jesus the crucified. He is not here, for he has been raised just as he said. Come and see the place where he lay. Then go quickly and tell his disciples, 'He has been raised from the dead, and he is going before you to Galilee; there you will see him.' Behold, I have told you."
Then they went away quickly from the tomb, fearful yet overjoyed, and ran to announce this to his disciples. And behold, Jesus met them on their way and greeted them. They approached, embraced his feet, and did him homage. Then Jesus said to them, "Do not be afraid. Go tell my brothers to go to Galilee, and there they will see me."
While they were going, some of the guard went into the city and told the chief priests all that had happened. They assembled with the elders and took counsel; then they gave a large sum of money to the soldiers, telling them, "You are to say, 'His disciples came by night and stole him while we were asleep.' And if this gets to the ears of the governor, we will satisfy (him) and keep you out of trouble." The soldiers took the money and did as they were instructed. And this story has circulated among the Jews to the present (day).
The eleven disciples went to Galilee, to the mountain to which Jesus had ordered them. When they saw him, they worshiped, but they doubted. Then Jesus approached and said to them, "All power in heaven and on earth has been given to me. Go, therefore, and make disciples of all nations, baptizing them in the name of the Father, and of the Son, and of the holy Spirit, teaching them to observe all that I have commanded you. And behold, I am with you always, until the end of the age."
Key Search searching seek life love always forever eternal eternity faithful good goodness best joy joyful happy happiness God Trinity Emmanuel Yahweh Pure
Y-H-W-H YHWH Lamb of God Incarnation Holy Spirit loving divine divinity peaceful Amor Dios Navidad Jesus Christ Christian Catholic Church True Truth Hope Hopeful exist existence existential more most happiest
Words keyword glory glorious Intelligent intelligence universe galaxy gravity star burst supernova comet DNA Chromosomes unique ovum fetus baby adoption brain waves cause because therefore nature Natural Law wisdom philosophy fire water rain elements elemental heaven excellent mighty energy energetic powerful omnipotent realize realization create creation knowledge succeed successful malaria |
| Your feedback on this profile |
|---|
| Recommend this profile for User of the Day: |
I like this profile |
| Alert administrators to an offensive profile: |
I do not like this profile |
|
|
